نظر رهبر انقلاب در مورد حمله به سفارتخانهها
رهبر معظم انقلاب فرمودند: بدانيد اين کار قطعا بد است و جرم است و به ضرر و اگر کسي آگاهانه اين کار را بکند اين خيانت است.
به گزارش گروه رسانه هاي خبرگزاري تسنيم، کمتر از دو روز بعد از شهادت شيخ نمر، حالا براي دومين بار در پنج سال اخير، به جاي توجه به مساله اصلي يعني اقدام حکام سعودي بايد وقت ايراني‌ها از رئيس‌جمهور گرفته تا رسانه‌ها صرف آموزش چرايي اشتباه و يا حتي خائنانه بودن حمله به سفارتخانههاي خارجي در تهران شود.
تحليل موضوع پيچيده‌تر از توجه صرف به حوادث دو روز اخير است. جالب اين است که صرف نظر از هر دليل ديگري براي اشتباه بودن تعرض به سفارتخانه‌اي که در سايه حمايت و مسئوليت‌پذيري جمهوري اسلامي ايران قرار دارد، منطقي اجرايي و حکمي شرعي نيز از ضرورت توجه به امنيت سفارتخانههاي خارجي در تهران پشتيباني مي‌کند.
سخنان رهبر انقلاب در مذمت ورود عده‌اي از دانشجويان به سفارت بريتانيا در تهران در آذر 1390، اولين باري نيست که ايشان مواضعشان را در اين باره بيان کرده‌اند.
مقام معظم رهبري در 28 بهمن 1367 يعني در دوره‌اي که رئيس جمهوري اسلامي ايران را بر عهده داشتند و در اولين جمعه، پس از اعلام حکم امام خميني(ره) مبني بر ارتداد سلمان رشدي در سه شنبه 25 بهمن ماه 1367 در اوج احساسات و غيرت ديني مردمي که از هتک حرمت نبي اکرم از سوي نويسنده‌اي مرتد در جوش و خروش بودند، با صريح‌ترين و قاطع‌ترين کلمات، نزديک شدن به سفارتخانهها و بالا رفتن از ديوار آنها را رد کرده‌اند.
در گزارش خطبه نماز جمعه آن روز امده است: « البته من يک نکته اي را عرض کنم من شنيدم که بعضي ها رفتند سراغ بعضي از سفارتخانه ها. من الآن دارم به شما ابلاغ مي کنم، به عنوان مسئول دولتي و به عنوان امام جمعه و يک روحاني؛ به سفارتخانه ها نزديک نشويد. اين را بدانيد که اگر شما از سياست انگليس يا سياست آمريکا يا هر کس ديگري بدتان مي آيد راهش اين نيست که يک عده اي بروند بي مهار از ديوار سفارتخانه بالا و به سفارتخانه ها نزديک بشوند، بنده دارم پيش شماها شهادت مي دهم که اين قطعاً و قطعاً به ضرر اسلام و مسلمين و به ضرر جمهوري اسلامي است. حالا مردم راهپيمايي مي کنند، راه مي روند، احساسات به خرج مي دهند. احساسات صادقانه و درست و منطبق با منطق، در اين هيچ شکي نيست. ممکنه تو خيابونها بروند و به هر سياستي هر چه نظرشان هست بگويند، اما به سفارتخانه ها نبايد نزديک بشوند، اينکه ممکن است دشمن خودش اين کار را بکند. ممکن است برخي از عوامل نفوذي دشمن بيايند و در جمعيتي بيافتند، برسند به يک سفارتخانه اي از ديوار بروند بالا يک وسيله‌ي آتشي بياندازند يا جايي را بشکنند، خراب کنند، بدانيد اين کار قطعا بد است و جرم است و به ضرر و اگر کسي آگاهانه اين کار را بکند اين خيانت است.»